Życie jest piękniejsze, kiedy masz właściwe osoby przy sobie.

 Może i nie mam wszystkiego, ale kocham i doceniam to, co mam. Każdą z dobrych rzeczy traktuję jak wygraną w Totolotka.

 Ludzie widzą, że są nieszczęśliwi, ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.

 Jaki człowiek jest najmniej pożyteczny? Taki, który nie umie ani rządzić, ani być posłusznym.

 Po każdej zimie przychodzi piękne lato, tak jak po każdym cierpieniu w końcu przyjdzie czas na chwile radości.

 Najszczęśliwsi ludzie niekoniecznie mają to, co najlepsze. Oni po prostu wydobywają z życia to, co najlepsze.

 Często ludzie myślą, że szczęście to cel. Ale szczęście to efekt uboczny odważnego podejmowania decyzji i życia w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą.

 Rewolucja i sztuka XX wieku są zależne od tego samego nihilizmu.

 Szczęście to nie jest coś co przychodzi przypadkiem. To nie jest coś, co można znaleźć, zgubić, czy czegoś można być pełnym. Szczęście to sposób podróżowania. Sposób patrzenia na rzeczy, sposób bycia.

 W tym krótkim wcieleniu, które zwane jest życiem, jedynym, co naprawdę warto zrozumieć, jest to, że nie ma większego szczęścia od dawania i że najszlachetniejsze wybory zawsze przynoszą największe błogosławieństwa.

 Przyjaźń to nie transakcja na miesiąc, dwa albo póki jest pięknie. Przyjaźń to miliony prześmianych godzin, a tysiące przepłakanych. Kilkanaście kłótni, kilkadziesiąt czułych gestów i jedno uczucie: szczęście.