Już wiem, Kiedy tylko spojrzę. W Twych oczach jest to ...

 To bardzo mało mamy potrzeby, bo to, co wystarczające, jest dla natury człowieka łatwo dostępne. Wszakże trudno jest dostosować się do prostoty, łatwo zaś do dostatku.

 "[...] brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie."

 Ludzie budują za dużo murów, a za mało mostów.

 Szczęście nie jest czymś gotowym, co przychodzi z zewnątrz, lecz jest wynikiem własnych wysiłków. To jest podróż, nie cel podróży.

 Jak bardzo ludzka natura potrafi
przystosować się, jak łatwo przecierpi
każde wyrzeczenie, każdą stratę, żeby
tylko zyskać kilka minut bezcennej radości!

 Bo każdy ma takie sny z których nie chce się obudzić.

 Na nic mądrość, jeśli nie towarzyszy jej szlachetne serce. Mądrość wynikająca z wiedzy daje nam umiejętność podejmowania decyzji. Ale na cóż nam taka umiejętność, jeśli nie wynika z miłości? Dobroć, żeby rozkwitła, potrzebuje czystości uczuć.

 Zawsze mnie to dziwiło: dwoje ludzi, którzy wiedzieli o sobie niemalże wszystko, nagle przestają się znać.

 Narodów nie uczy się moralności prawem, lecz przykładem.

 Im człowiek bardziej staje się podobnym do Boga, tym jest szczęśliwszym.
A podobniejszym do Niego jest ten,
który ukochał jedną mrówkę, niż ten, który znienawidził cały świat.