Starsze osoby i dzieci wiedzą, jak żyć. Ci, którzy stoją na początku i na końcu drogi, bawią się najlepiej. Mają w nosie, co myślą inni. Albo są za młodzi, żeby wiedzieć, że powinni się tym przejmować, albo za starzy, żeby ich to obchodziło.
Szczęście nie jest zależne od tego, co nam się zdarza zewnętrznie, ale na tym, co zdarza się w nas samych.
Odnalezienie szczęścia to nie wszystko. Szczęście to nie jest meta, ale sposób podróżowania. Szczęście to nie jest koniec, ale droga. Szczęście to jest coś, co dajemy, a nie bierzemy.
Dobry król jest cieniem Boga na ziemi.
Jedni są po to by ranić drudzy po to by być ranionymi. Czasem jednak oboje nie chcąc się zranić tracą coś co mogło by być piękne.
Sacra populi lingua estjęzyk ludu jest rzeczą świętą.
Szczęście to nie stojący zegar, ale pełen pęd życia. To nie czekający spokojnie kondukt, ale szalony galop kopyt niewidzialnych koni. To nie milda teka skoszonych kwiatów, ale błysk motyla w ruchu powietrza. Szczęście to chwilowy stan duszy, nie do uchwycenia, nie do zapamiętania. To coś, czego doświadcza się chwilami. To nie jest trwałe, ale ulotne. To nie jest posiadanie, ale dawanie. Szczęście to każda mała, niepozorna rzecz, która na chwilę rozbudza w nas radość życia.
Bo to ludziom rzecz takowa,Chociaż widzisz, iż już kona,Gdy kto o pieniądzach mówi,Wnet podniesie każdy głowy.
Szczęście to nie jest coś gotowego. Pochodzi z twoich własnych działań. Zamiast szukać go na zewnątrz, spróbuj spojrzeć w głąb siebie.
Historia ma zwyczaj zmieniać ludzi, którzy myślą, że ją zmieniają.
Bo w życiu nie chodzi o to, żeby być idealnym, tylko żeby być szczęśliwym.
