Nie uważam się za szczęśliwego, bo jestem szczęśliwy. Jestem szczęśliwy, bo umiem się cieszyć. Umiem cieszyć się z małych rzeczy, potrafię je zauważać i przeżywać. Im więcej z nich widzę, tym jestem szczęśliwszy.
Cieszy mnie szczęście innych.
Każdemu życzę jak najlepiej. Lubię
patrzeć jak ludzie odnoszą sukcesy
i realizują swe marzenia. Nie odczuwam
z tego powodu zazdrości. Dzięki temu,
mam poczucie wolności. Życie to
podróż, a nie tylko wieczna rywalizacja.
Jak bardzo ludzka natura potrafi
przystosować się, jak łatwo przecierpi
każde wyrzeczenie, każdą stratę, żeby
tylko zyskać kilka minut bezcennej radości!
Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.
Demokracja wynika z przeświadczenia, że w zwykłych ludziach tkwią niezwykłe możliwości.
Są ideologie, które zniechęcają do pracy.
Dla obrony wiary Kościół poświęci nawet wolność, ale dla zachowania wolności nie poświęci nigdy wiary.
Nikt nie ma prawa mówić mi z kim mam być, kogo kochać i jak żyć.
Nie wiem, czego potrzeba nam lub naszej duszy, gdy nie jesteśmy szczęśliwi.
Kto ma dużo wrogów, w potrzebie nie znajdzie żadnego przyjaciela.
