Zrozumienie szczęścia

 Szczęście to nie jest kwestia intensywności lecz równowagi, porządku, rytmu i harmonii.

 Szczęście nie jest czymś gotowym. Pochodzi z twoich własnych działań. Jeśli myślisz, że szczęście leży gdzieś indziej, może okazać się, że tuż za rogiem zawsze znajdziesz jeszcze jeden róg.

 Dura lex, sed lexsurowe prawo, ale prawo.

 Każdy Polak rodzi się do korony.

 Wszystko w życiu jest tymczasowe więc jeśli coś idzie dobrze, trzeba się cieszyć bo nie będzie trwać wiecznie, a jeśli coś idzie źle, nie martw się to też nie będzie trwać w nieskończoność.

 Szczęście to nie jest stan, do którego można dojść, osiągnąć. Szczęście to chwile. Szczęśliwy to ten, kto te chwile potrafi docenić.

 Znaleźć wrażliwych ludzi, którzy czują to, co my, jest z pewnością największym szczęściem na ziemi.

 Największym mówcą świata jest sukces.

 Każdy z nas tego przecież chce,
zatrzymać się byle być szczęśliwym,
mija czas, przemija dzień,
ja tego chcę - żyć nie na niby

 Szczęście to nie stojący zegar, ale pełen pęd życia. To nie czekający spokojnie kondukt, ale szalony galop kopyt niewidzialnych koni. To nie milda teka skoszonych kwiatów, ale błysk motyla w ruchu powietrza. Szczęście to chwilowy stan duszy, nie do uchwycenia, nie do zapamiętania. To coś, czego doświadcza się chwilami. To nie jest trwałe, ale ulotne. To nie jest posiadanie, ale dawanie. Szczęście to każda mała, niepozorna rzecz, która na chwilę rozbudza w nas radość życia.