Jakiż rząd uszczęśliwić rodaków jest w stanie?Odpowiem ci, że żaden chociaż mogę błądzić
Szczęście samo puka do drzwi. Tylko je wpuścić...
Przyszłość narodu nie tyle w rękach polityków, ile w rękach matek spoczywa.
Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam.
Na przykład jechałam tramwajem i chciałam,
żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten
pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam:
„Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież
na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech).
Pozbądź się tego wewnętrznego biegu.
Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła
ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a
przecież we wszystkim można znaleźć
tyle piękna. Właściwie samo to, że się
żyje, jest już czymś cudownym.
Cierpliwość jest kluczem do szczęścia.
Starsze osoby i dzieci wiedzą, jak żyć. Ci, którzy stoją na początku i na końcu drogi, bawią się najlepiej. Mają w nosie, co myślą inni. Albo są za młodzi, żeby wiedzieć, że powinni się tym przejmować, albo za starzy, żeby ich to obchodziło.
Do zmarłego podróżuj pospiesznie.
Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.
Szczęście, to nie celem jest, lecz sposobem podróży. Nie tam gdzie jesteśmy, niemniej cel nasz gdziekolwiek, jedno jest szczęście – szczęście jest w drodze.
Liczebność tłumu bywa zwodniczą miarą ilości ludzkiego ciepła.
