Szczęście według Jacka Santorskiego

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań. Jeśli czekasz, aż to ci się przydarzy, prawdopodobnie czekasz na moment, który nigdy nie nadejdzie.

 Ty jesteś jak narkotyk,
bezwzględnie uzależniasz
co dzień Ciebie zażywam i nie mogę przestać...

 -Co robisz?
-Szukam szczęścia.
-W lodówce?!
-No, gdzieś ku*wa musi być...

 Gdyby wszyscy politycy mówili jedynie o sprawach, na których się znają, byłoby o wiele ciszej na świecie.

 W każdym spotkaniu jest
część żalu z rozstania, ale w każdym rozstaniu jest ta sama ilość radości ze spotkania.

 Życie jest krótkie. Czas umyka. Piękne chwile trzeba chwytać.

 Bądź wolnym i szanuj wolność każdego człowieka jako swego brata. Tylko niewolnik, nie znający wolności, może nastawać na wolność innych.

 Szczęściem jest, gdy to, co myślisz, to, co mówisz i to, co robisz, są w harmonii.

 Odejdź od ludzi, którzy szantażują twoje emocje. Którzy wiecznie gadają o sobie. Których gęby kruszą się w kłamstwach. Odejdź od takich, którzy prześladują, obarczają winą i ogniem. Odejdź od tych, którzy mają na ciebie wyjebane. Zrozum, że nie naprawisz świata, że nie zmusisz nikogo, aby trwał przy tobie, kiedy nosisz ze strachu serce na ramieniu. Wiesz, czasem trzeba się poddać, żeby się ocalić.

 Widzę coraz wyraźniej, że w domu, w którym jest Ania, nie może być smutno!