Wolność jest jak powietrze. Dopiero gdy go zaczyna brakować, człowiek zaczyna doceniać jego wartość.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest jej prawdziwe i integralne sformułowanie.
Wolność nie jest wtedy, kiedy możemy coś robić, ale wtedy, kiedy nie musimy niczego robić. Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba ją zdobywać codziennie, bo inaczej jest ciągle zagrożona.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się nam podoba, ale na tym, że nie musimy robić wszystkiego, co nam się podoba. Ktoś, kto nie potrafi rządzić sobą, nie jest wolny.
Wolność nie jest prawem do czynienia tego, co się chce, ale do czynienia tego, co powinno się robić. To prawo nie jest mocą zmierzającą do bezprawia, ale hamulcem przeciwdziałającym bezprawiu.
Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.
Ten, kto myśli dużo, nie nadaje się do działania, z wyjątkiem działania jako ofiara...
Wolność to dobra rzecz, ale wolność bez moralności to przerażająca pułapka, płonący dom, którego nie można opuścić.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność nie jest darem, który otrzymałeś na użytek własny. Wolność jest narzędziem, którem możesz i powinieneś służyć innym. Maksyma 'wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka' jest złudzeniem, bo prawdziwa wolność to ta, którą dzieli się z innymi.
