Wolność to nie po prostu stan bycia wolnym; to wielki dar, wielka dłoń natury, wskaźnik przyszłości, wywyższenie człowieka powyżej potęgi losu i powierzchni ziemi.
Człowiek, którego umysł jest wolny od zmysłowej dominacji, który ceni wolność ponad wszystko, zachowuje swój duchowy pokój nawet w trudnych sytuacjach.
Wolność dla mnie to nie jabłko na drzewie znanego drzewa dobra i zła, wolność to przestrzeń dookoła człowieka w sobie, wolność to prawo bycia sobą, wolność to dym z papierosa niezakłócony cudzą myślą. Wolność to piękno.
Najgorszą formą niewoli jest fałszywe poczucie wolności, ponieważ daje to złudzenie, że jesteś wolny, kiedy tak naprawdę jesteś uwięziony.
Wolność nie polega na tym, że nie ma żadnych ograniczeń, ale na umiejętnoci właściwej ich wyboru.
Wolność to nie stan natury. Wolność to wynik dobrego samopoczucia. Nie może być wolności bez dobrej kondycji ekonomicznej. Wolność jest niewystarczająca, jeśli człowiek nie może korzystać z podstawowych praw człowieka.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Tylko ten jest wolny, kto w swoich wysiłkach polega na sobie samym, a nie na innych. Tylko ten jest wolny, kto jest świadomy, że wolność jest nieograniczonym polem do własnych wysiłków.
Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
