Wolność nie leży w byciu wolnym, ale w stawaniu się wolnym. Ta droga ku wolności jest drogą gruntownej transformacji, przemiany, która prowadzi do prawdziwego poznania samego siebie.
Człowiek ma prawo do wolności tylko wtedy, kiedy wie, co z nią robić; jeśli nie wie, to prawo przeradza się w obowiązek - obowiązek poszukiwania prawdy o wolności.
Człowiek jest wolny, kiedy potrafi dać moralne prawo sobie sam, jest niewolnikiem, kiedy musi podporządkować się prawu nałożonemu z zewnątrz.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność to prawo do tego, by móc mówić, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zapewnione, wszystko inne pójdzie za tym.
Wolność jest niczym, jeśli nie jest to wolność robić coś szalonego, coś, co wykracza poza przyjęte normy społeczne.
Cokolwiek jest dla ciebie wolnością, zrozum jedno: rzeczywista wolność to wolność od gniewu, wolność od pożądania, wolność od zazdrości, wolność od niezadowolenia i od smutku.
Wolność nie jest jedynie brakiem niewoli, ale prawem do wybierania i do decydowania, prawem do osiągania i do zdobywania, prawem do życia i do kształtowania swojego bytu.
Istnieje tylko jedno dobro, mianowicie wiedza, i tylko jedno zło, mianowicie ignorancja. Wolność mądrości to kierowana siłą prawdy i miłości odwaga, ponieważ wolność bez odwagi jest jak dziecko bez matki, jest zimna i obojętna.
Wolność nie jest prostą permissywnością. Jeżeli człowiek ma być prawdziwie wolny, to musi być wolny z prawdy i przez prawdę. Prawda go uwolni. Bez prawdy wolność jest iluzją, a jej realizacja przynosi niewolę.
