Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Wolność jest niczym, jeśli nie oznacza wolności od popełniania błędów. To jest prawdziwa istota wolności, a nie tylko wolności formalnej, ale prawdziwej wolności.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności wyboru. Dlatego też nigdy nie umrę cicho, zawsze będę walczył. Dla wolności, dla możliwości wyboru.
Tylko ten jest wolny, kto w swoich wysiłkach polega na sobie samym, a nie na innych. Tylko ten jest wolny, kto jest świadomy, że wolność jest nieograniczonym polem do własnych wysiłków.
Wolność jest prawem duszy, bez którego ona nie może znać na ziemi ani prawdy, ani dobra. Bez wolności jesteśmy tylko maszynami, które poruszają się na życzenie innych.
Doświadcz tu wolności, którą kiedyś znałeś, nie pamiętając niczego przed swoim urodzeniem. Czyż nie jest odległe, czułe i wolne od strachu?
Wolność to możliwość niedokonywania wyboru, niewłaściwego dla wolności; możliwość pozostania niedokonującym wyboru, który ograniczyłby wolność; prawo do zaniechania wyboru, który ograniczyłby wolność.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
