Wolność nie jest brakiem zobowiązań, ale umiejętnością wyboru - a obowiązkiem jest pomóc innym. Nie jesteśmy wolni, gdy możemy zrobić, co chcemy, ale kiedy możemy zrobić to, co powinniśmy.
Nie można być prawdziwie wolnym, kiedy twoja wolność jest przyczyną cierpienia innych. Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co chcemy, ale przede wszystkim zrozumienie, że to, co robimy, ma wpływ na innych. To nie tylko prawo do decydowania o sobie, ale przede wszystkim odpowiedzialność za decyzje, które podejmujemy.
Wolność nie jest darem, który otrzymałeś na użytek własny. Wolność jest narzędziem, którem możesz i powinieneś służyć innym. Maksyma 'wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka' jest złudzeniem, bo prawdziwa wolność to ta, którą dzieli się z innymi.
Wolność to nie tylko prawo, ale przede wszystkim obowiązek - obowiązek do twórczego, odpowiedzialnego życia. Nie jest ona dana raz na zawsze, ale wymaga ciągłego potwierdzania, obrony i poszerzania.
Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.
Nie wolno nam uciekać przed odpowiedzialnością za naszą wolność, bo tylko za cenę doświadczanej wolności stajemy się tym, kim naprawdę jesteśmy.
Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.
Wolność nie jest pojęciem stałym. Można być wolnym na wiele sposobów. Nie jest też prawdą, że wolność jednego kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego. Wolność zawsze jest wolnością od czegoś.
Być wolnym nie znaczy tylko zrzucić kajdany, ale żyć w taki sposób, aby szanować i pobudzać wolność innych.
Wolność nie polega na tym by robić to co chcemy, lecz na tym by móc robić to co powinniśmy.
