Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.
Wolność nie wywodzi się z pełnej swobody w czynieniu wszystkiego, co komu tylko przyjdzie do głowy, ale z umiejętności dobra decyzji, która prowadzi do pełnej samorealizacji.
A więc wolność nie jest warunkiem szczęścia, jak zawsze sądzono, ale najbardziej nieznośnym rodzajem niewoli, jakiej doświadczył człowiek.
Pozwól małym tyranom przebywać na wolności, to wyrosną na dużych tyranów.
To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem wszystkiego. Lecz nie jest.
Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To możliwość wyboru, ale również zrozumienie, że każdy wybór niesie konsekwencje.
Najważniejsza kwestia wolności to prawo do tego, by każdy mógł myśleć dla siebie i działać według własnych przekonań. Wolność nie jest niczym, jeśli nie obejmuje wolności do robienia błędów.
Wolność jest jak powietrze: zaczynasz ją doceniać dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Wolność to niezależność, prawo do wyboru, to wolność wyrażania swoich myśli, swoich uczuć, swoich marzeń. Bez wolności człowiek jest jak ptak bez skrzydeł.
