Wolność jest jak powietrze. Dopiero gdy go zaczyna brakować, człowiek zaczyna doceniać jego wartość.
Wolność nie jest stanem natury człowieka, ale wytworem kultury: to człowiek jest jedynym zwierzęciem, które musi pracować na swoją wolność.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcecie, lecz na tym, by nie robić tego, czego nie chcecie. To różnica diametralna.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym, choć natura człowieka zdaje się zapominać o tej fundamentalnej zasadzie. Zbyt często traktujemy ją jako możliwość do robienia wszystkiego, co nam się podoba.
Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...
Bóg stworzył człowieka, bo lubił słuchać historii. Z takim obowiązkiem stworzył go wolnym. Człowiek nie jest wolny, jeśli nie jest w stanie mówić prawdy. Prawda to podstawa wolności, a wolność to fundament naszej godności.
Wolność nie jest celem, lecz warunkiem. Nie jest ona krokiem, którego cel osiągnąć, lecz narzędziem, dzięki któremu można kroczyć swobodnie.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To możliwość wyboru, ale również zrozumienie, że każdy wybór niesie konsekwencje.
