Wolność nie polega na tym, że somehow znikają granice, które były, i zostajemy puszczani sami sobie, gdzie nie ma żadnych granic. A na tym, że byliśmy ze świata przepędzani, i że jesteśmy w stanie się świata dowiedzieć, jesteśmy w stanie się zorientować gdzie te granice biegną.
Wolność jest niczym bez człowieka, który potrafi z niej korzystać. A człowiek to jest niczym bez wolności. W te dwie strony przekaz jest zarówno mocny, jak i pełen znaczenia.
Człowiek, który nie ma innego celu niż jego sam zadowolenie, nie powinien narzekać, jeżeli nie jest wolnym, gdy inni próbują zadowolić swoje upodobania na jego koszt.
Wolność jest najświętszym z praw człowieka, ale prawo do życia jest ważniejsze od wolności. Czasem musimy ograniczyć naszą wolność, aby chronić ludzkie życie.
Wolność to nie jest stan, to jest wybór. To nie jest dar, który dostajesz. To jest decyzja, którą podejmujesz.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chce się robić, ale na tym, by nie robić tego, czego nie chce się robić. Autonomiczne osoby tworzą swoje własne wartości, czerpią radość przede wszystkim z samych siebie.
Wolność to fundamentalne prawa człowieka. To zdolność bycia samodzielnym, by tworzyć, kochać i marzyć bez ograniczeń. To prawo do wyboru, decydowania o sobie i konstruowania własnej rzeczywistości. Bez wolności, człowiek jest jak ptak w klatce, zapomniany przez świat, zdolny jedynie do wspomnień o niebie.
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby potrafić zrezygnować z tego, czego się pragnie.
