Wolność to nie stan natury. Wolność to wynik dobrego samopoczucia. Nie może być wolności bez dobrej kondycji ekonomicznej. Wolność jest niewystarczająca, jeśli człowiek nie może korzystać z podstawowych praw człowieka.
Wolność jest niczym, jeśli nie daje prawdziwej wolności do popełniania błędów. Bez możliwości pomyłki, wybór nie jest wolny, jest pusty.
Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.
Wolność to odpowiedzialność. Dobrze, że tak mało ludzi jej chce.
Wolność myśli jest pierwszym i najokrutniejszym prawem człowieka. Nic nie jest nam tak potrzebne jak prawda i istotą prawdy jest wolność.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność dokonywania wyborów. Ale również zrozumienia, że nasze decyzje mają konsekwencje i musimy ponosić odpowiedzialność za nasze wybory.
Wolność to fundamentalne prawa człowieka. To zdolność bycia samodzielnym, by tworzyć, kochać i marzyć bez ograniczeń. To prawo do wyboru, decydowania o sobie i konstruowania własnej rzeczywistości. Bez wolności, człowiek jest jak ptak w klatce, zapomniany przez świat, zdolny jedynie do wspomnień o niebie.
Wolność jest jak powietrze: docenia się ją, dopiero gdy jej brakuje. Wolność to nie tylko brak ograniczeń, ale przede wszystkim rozeznanie tego, co czynimy.
Wolność to nie tylko prawo do tego, co chcemy, ale również odpowiedzialność za to, co robimy. Wolność nie jest możliwa bez odwagi, zrozumienia i szacunku dla innych. Wolność to nie tylko możliwość wyboru, ale również konieczność podjęcia decyzji.
Wolność to brak przymusu i konieczności bycia kimkolwiek innym niż siebie. To swoboda wyrażania siebie bez strachu przed krytyką. To prawo do wyboru swojej drogi, mimo wpływów społecznych.
