Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Wolność nie polega na posiadaniu wielu alternatyw, ale na tym, żeby być w stanie wybierać dobrze. Nie zależy od ilości opcji, ale od ich jakości. Poprzez wybrane wartości tworzymy swoją tożsamość, przez co stajemy się więźniami wolności. Ostatecznie, nasza wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Wolność nie jest darem, który otrzymałeś na użytek własny. Wolność jest narzędziem, którem możesz i powinieneś służyć innym. Maksyma 'wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka' jest złudzeniem, bo prawdziwa wolność to ta, którą dzieli się z innymi.
Wolność nie jest wygodnym stanem samozadowolenia, lecz wielkim i trudnym zadaniem, które stawia się nam wciąż na nowo.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, na co nie ma się ochoty. Prawdziwa wolność polega na niezależności od przypadłości, przesądów, przymusów.
Wolność jest zawsze wolnością dla tego, kto myśli inaczej. Nie z powodu, any fanatycznego „masochizmu”, lecz dlatego, że bez tej „całości” wolność przestaje być wolnością.
Wolność oznacza, że jesteś na tyle silny, aby być w stanie decydować o swoim życiu. Wolność nie jest dana, musisz sobie na nią zasłużyć.
Wolność nie jest stanem spoczynku i bezpieczeństwa, ale nieustającym, ryzykownym zadaniem tworzenia i obrony porządku moralnego.
Wolność to jest przede wszystkim stan umysłu. Nic nie jest tak samo szkodliwe, jak wybór, który jest narzucony, a nie swobodny. Wolne jest tylko to, co jest zgodne z naturą, a więc zgodne z rozumem.
