Wolność nie jest przeciwieństwem przymusu, lecz przymusu niewłaściwie zrozumianego. Ujarzmienie nie jest konieczne, a każde zewnętrzne ujarzmienie jest opracowaniem, do którego człowiek dochodzi z wolna, a nie urodzonym prawem.
Wolność to nie tylko brak zewnętrznych zniewoleń, ale przede wszystkim zdolność do myślenia, mówienia i działania bez obawy. To prawo do wyrażania siebie bez ograniczeń i represji, prawo do bycia sobą bez strachu przed odrzuceniem lub krytyką.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.
Ja jestem prawdziwie wolnym człowiekiem nie dlatego, że mogę czegokolwiek, czego tylko zechcę, ale dlatego, że nikt nie może mówić mi tego, czego nie chcę słuchać.
Wolność jest nie tylko prawem każdego człowieka, ale także fundamentem każdego zdrowego społeczeństwa. Bez wolności nie ma prawdziwej twórczości, nie ma prawdziwego postępu.
Człowiek sprawiający innym prawdziwe i trwałe dobro i zadowolenie, zawsze musi przede wszystkim dać wolność. Wolność jest najpilniejszym z naszych pragnień, także najrzadziej spełnianym.
Najtrudniejszą do utrzymania jest wolność myślenia. Absolutnie tym w życiu twórczym nie wolno lekceważyć.
Tylko brak wolności określa obowiązki.
Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść
Wolność nie jest niczym nieograniczonym. Oznacza to przede wszystkim odpowiedzialność. Nie możemy żyć jak nam się podoba. Musimy brać pod uwagę innych ludzi, którzy przecież żyją obok nas.
