Wolność nie jest darem, który otrzymałeś na użytek własny. Wolność jest narzędziem, którem możesz i powinieneś służyć innym. Maksyma 'wolność kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka' jest złudzeniem, bo prawdziwa wolność to ta, którą dzieli się z innymi.
Wolność nie jest luksusem dla dobrze usposobionych, wolność jest najważniejszym prawem z brudnych, tchórzliwych, nikczemnych. To oni są zawsze w większości.
Wolność nie jest prostą permissywnością. Jeżeli człowiek ma być prawdziwie wolny, to musi być wolny z prawdy i przez prawdę. Prawda go uwolni. Bez prawdy wolność jest iluzją, a jej realizacja przynosi niewolę.
Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.
Istotną i konieczną cechą wolności jest to, iż jest usytuowana.
Wolność to dar nie tylko uczynków, które ufamy, że będą rozważne, ale także błędów, które umożliwiają naukę. To jest korzeń wszelkiego rozwoju i postępu.
Wolność jest najcenniejszym darem, który otrzymujemy od zegara. Czym jest życie, jeśli nie możemy go zaplanować według własnych pragnień? Kto jesteśmy my, jeśli nie możemy podążać za własnymi marzeniami?
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.
Wolność jest jedyną wartością, dla której warto oddać życie, bo tylko bez niej życie zamienia się w upokarzającą niewolę.
Wolność nie polega na braku zahamowań, ale na umiejętności wyboru, na umiejętności kierowania własnym życiem. To nie jest bycie bez ograniczeń, ale posiadać prawo do decydowania o swoim losie.
