Wolność jest trudna do osiągnięcia, ale jeszcze trudniejsza do utrzymania. To jest jak zdobywanie szczytu góry, której nie widać na horyzoncie. To nieustanny wysiłek, który wykracza poza zwykłe granice naszego wyobrażenia.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Wolność to coś, co nosisz w sobie, a nie miejsce, gdzie jesteś. Nie ogranicza Cię to, że jesteś więzionym. Przez lata byłem wolny w myślach, gdy ciało było w więzieniu.
Wolność jest nie tylko prawem, lecz i obowiązkiem. Jednak ty, człowieku, nie zrozumiesz prawdziwej wolności, póki nie staniesz twarzą w twarz z koniecznością.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Zwrócone ku naturze oczy przechodzą niezauważone, dopóki przychodzi pora, kiedy dusza pragnie odpocząć w samotności. Tak naprawdę wolność to wewnętrzny stan.
Wolność jest niczym innym jak szansą na bycie lepszym. To możliwość, aby ta szansa nie była próżna, musisz być zawsze czujny na to, co tworzysz, jak to wpływa na innych i do kogo się odwołujesz.
Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.
Wolność jest jedynie szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość jest próbą zniwelowania wyższych wartości życia do poziomu wartości niższych.
Wolność nie polega na robieniu tego, na co masz ochotę, ale na tym, że nie musisz robić tego, na co nie masz ochoty.
