Wolność i godność

 Wolność nie jest niczym prostym. To nie tylko cnoty, ale również niewolnictwo. To nie tylko zbawienie, ale również zniszczenie. Nie jest łatwo być wolnym.

 Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.

 Wolność nie jest tylko odebraniem kajdan, lecz żyje się ją, stale powiększając naszą troskę o innych i stając na ich obronę. Jest to rzeczywistość, którą musimy zarówno wyrazić, jak i zrozumieć.

 Wolność jest najwyższą ziemską fortuną; należy ją umieć zastosować, jeżeli chcemy jej używać. To jest największe dobro, które mają niebiosy. Kto tego niewykształcony, zostaje niewolnikiem łatwo.

 Prawdziwa wolność to nie nieograniczone możliwości doświadczać, ale umiejętność decydowania, które możliwości chcemy doświadczyć, które wartości chcemy realizować. Wolność to wybór - a nie wszystkie wybory są korzystne.

 Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.

 Całą władzę nad sobą zawdzięczasz swojej duszy. Wolność trzeba rozumieć jako wolność od bólu, smutku, strachu i nieprzyjemności, a nie wolność od niewoli. Kiedy panujesz nad swoją duszą, jesteś wolny.

 Wolność nie polega na robieniu tego, co się chce, ale na tym, że nie musisz robić tego, czego nie chcesz. To jest jej prawdziwe i integralne sformułowanie.

 Wolność myśli jest pierwszym i najokrutniejszym prawem człowieka. Nic nie jest nam tak potrzebne jak prawda i istotą prawdy jest wolność.

 Ani człowiek, ani grupa ludzi, nie ma prawa wykorzystywać swojej wolności, aby kłaść kres innej wolności