Wolność i godność

 Wolność nie jest prawem do wszystkiego. Wolność jest prawem do tego, co pozwala myśleć na własną rękę, co daje niezależność, co czyni człowieka wolnym. Wolność, to odpowiedzialność za swoje decyzje.

 Wolność nie jest czymś, co można dać. Jest to coś, co każdy musi sam dla siebie zdobyć i świętować. Wolność to integralna część nas samych, to nasz niezbywalny prawo, które powinno być szanowane i strzeżone.

 Wolność jest najwiekszym darem natury człowieka, nikt nie może go odebrać bez naszej zgody. Wolność to prawo do tego, co niewłaściwe, jeśli sami sobie na to pozwolimy.

 Wolność to nie jest stan, lecz proces. To nie jest być wolnym, ale stawać się wolnym. To jest dążenie, ciężka praca, cierpliwość...

 Wolność to zdolność do samopanowania, to triumfalna pewność, że można wykorzystać swoje siły i nie wolno lękać się siebie i innych.

 Wolność jest tylko tam, gdzie ja jestem. Stąd pochodzą wszystkie moje cierpienia. Moje jest to, co przypisane mi jest. To jest moje królestwo, to jest moje więzienie.

 Bogiem, który chyba najbardziej mi imponuje jest wolność. Niepodległość. Autarkia. Nic nie musieć. Nie być zależnym od nikogo i od niczego. Nie potrzebować wsparcia, poklasku, aplauzu. Myśleć swoją głową, czuć swoje serce i wyznawać takie tylko przekonania, które sam dla siebie w wyborze absolutnej samodzielności uznam za stosowne.

 Człowiek nigdy nie może wiedzieć, co powinien chcieć, ponieważ żyje tylko jedno życie i nie ma sposobu, aby je porównać z jego poprzednim życiem ani poprawić go w swoim następnym życiu.

 Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, uznana za ogólną i jednorodną, prowadzi do końca człowieczeństwa.

 Wolność nie jest możliwością wyboru, lecz stanem bycia. Wybór bez możliwości działania to tylko frustracja, nie wolność. Doświadczanie wolności polega na odnoszeniu sukcesów we własnych dążeniach, na podążaniu za swoimi marzeniami i pragnieniami, niezależnie od ograniczeń i przeciwności losu.