Rozważania o wolności

 Wolność nie polega na tym, że mogę robić to, co chcę, ale na tym, że mogę robić to co powinienem.

 Wolność nie jest tylko brakiem przymusu, ale także umiejętnością decydowania o swoim losie, uwalniania się od presji i wewnętrznych ograniczeń.

 Bóg stworzył człowieka, bo lubił słuchać historii. Z takim obowiązkiem stworzył go wolnym. Człowiek nie jest wolny, jeśli nie jest w stanie mówić prawdy. Prawda to podstawa wolności, a wolność to fundament naszej godności.

 Wolność, która ma jakieś granice, przestaje być wolnością.

 Wolność jest tylko tam, gdzie ja jestem. Stąd pochodzą wszystkie moje cierpienia. Moje jest to, co przypisane mi jest. To jest moje królestwo, to jest moje więzienie.

 Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.

 Wolność to duma, zasłużona i długotrwale broniona, to pozbawienie żalu i to zrozumienie, że tylko wolny może grać w tym uczciwym, najsłodszym ze wszystkich światowych teatrów - miłości. Bo wolność jest żywą siłą, bo to jest wolność, która jest prawdziwym kierowcą naszego sukcesu, naszego poczucia spełnienia

 Wolność nie jest niczym, co można dostać na tacy. Wolność to fakt, że nikt nie jest w stanie unicestwić prawdy, mimo że wszyscy, od najniższego do najwyższego, łącznie z nami samymi, życzymy jej śmierci.

 Wolność nie jest bezwarunkowa, sama w sobie nie daje radości ani pokoju. Wolność jest wielka tylko wtedy, kiedy umiemy za nią odpowiedzialność ponieść

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.