Wolność to przywilej, nie prawo.
Wolność nie jest nigdy wolna. Wszystko ma swoją cenę, nawet i wolność, którą zdobywa się wyłącznie ofiarną i nieustępliwą walką.
Często mówi się, że wolność jest niczym. To genialne: nicemu jedno, za co je zastąpią.
Wolność nie polega na robieniu czego chcemy, ale na tym, że nie musimy robić tego, czego nie chcemy. Jest to klucz do zrozumienia swoich praw, wartości i wskazówek, które prowadzą nas w odpowiednim kierunku.
Wolność nie jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równośćna pokładzie mogą zginąć wszyscy, potrzebna jest jedna osoba z podwójnym racjement obowiązku - stąd wynika wszelki autorytet.
Nie można być wolnym człowiekiem, nie można myśleć wolno, tworzyć wolno, jeśli z dnia na dzień żyje się w strachu.
Wolność składa się nie tyle z uprawnień, co ze zdolności do bycia tym, kim chcemy. Właściwe zrozumienie wolności prowadzi do pełni człowieczeństwa, do prawdy o człowieku.
Wolność prawdziwie istnieje tylko tam, gdzie nauka wydźwięku spraw, jakie powodują nasze działania, towarzyszy naszym działaniom. Wolność to sama świadomość.
Musimy zdawać sobie sprawę, że wolność nie jest jedynie prawem do czynienia tego co nam się podoba, ale przede wszystkim prawem do wybierania tego co jest naszym zdaniem dobre.
Wolność to świadomość, że nic od nas nie zależy. Wolność to nauka o strachu. Wolność to raj utracony, tęsknota za którym jest najgłębszym dowodem człowieczeństwa.
