Wolność nie oznacza braku obowiązków, ale zdolność do decydowania na podstawie dobrowolnej wyboru, a nie z przymusu. Wolność to nie coś, czego człowiek posiada, to jest coś, czym człowiek jest.
Najważniejsza kwestia wolności to prawo do tego, by każdy mógł myśleć dla siebie i działać według własnych przekonań. Wolność nie jest niczym, jeśli nie obejmuje wolności do robienia błędów.
Wolność jest tym, czego się nigdy nie docenia, póki się je nie straci. Kiedy jesteś wolny, nie jesteś świadomy, jak piękna i niesamowita jest to prawo. Ale gdy to tracisz, dostrzegasz, jak bardzo jesteś bezradny bez niej.
Wolność to twój dom, do którego tęsknisz, lecz gdy już wrócisz do domu, masz ochotę opuścić go. Bo prawdziwa wolność to nie obecność presji, ale możliwość wyboru.
Wolność jest zawsze wolnością tego, kto myśli inaczej. Nie z tego powodu, dla bezpieczeństwa, zgodzimy się na renuncjację wolności myślenia, na ostracyzm tych, którzy mają odmienne poglądy.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Wolność to nie tylko prawo do robienia tego, co nam się podoba, ale przede wszystkim obowiązek do robienia tego, co powinniśmy.
Wolność jest nie tyle stanem natury, co rzeczą, której musimy nauczyć się na nowo z każdym pokoleniem. Wyuczyć z poszanowaniem, cierpliwością i miłością, a najbardziej - bez gwałtu i przemocy.
Wolność jest niczym, jeśli nie używana jest do czynienia tego, co jest prawem. Najpierw prawo musi być wysłuchane, a później wolność; w przeciwnym razie wolność przyniesie szkodę i zniszczenie.
Łańcuchy niewoli są zawsze ostrożnie ukryte, lecz wolność zawsze wyróżnia się i rzuca się w oczy. Bo jak wiekowy dąb, pomimo burz, wciąż rośnie do słońca.
