Wolność jest najwyższym błogosławieństwem, które daje człowiekowi życie, ale ona jest także najcięższym kosztem, bo życie codziennie na nowo domaga się od niego udowodnienia, że ceni tę wolność, że jest jej godny.
Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Wolność to nie jest coś co można dać; wolność to jest coś co ludzie biorą i ludzie są tak wolni, jak chcą być wolni.
Wolności nie można symulować.
Wolność jest jak powietrze – zauważamy jej wartość dopiero wtedy, gdy zaczyna jej brakować. Naprawdę wolny człowiek to ten, który potrafi odrzucić niewolę własnych nawyków.
Wolność jest, gdy grasz do końca w swoją grę, niezależnie od tego, czy jest to gra o wolność, czy też o niewolę. W ten sposób możemy kontrolować nasz los.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. Prawdziwa wolność jest wewnątrz nas.
Nigdy nic tak nie przypomina niewoli, jak wolność bez prawdy, i nic tak kipiącej prawdy, jak niewola wolności. Żyjemy na jej pograniczu, i zawsze jesteśmy nienasyceni
Nie musimy wcale odnosić sukcesów. To już jest swego rodzaju wolność. Wolność oznacza być kimś, kim naprawdę jesteśmy.
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
