Wolność myśli jest pierwszym i najokrutniejszym prawem człowieka. Nic nie jest nam tak potrzebne jak prawda i istotą prawdy jest wolność.
Człowiek jest wolny wtedy, kiedy może pójsć w kierunku, w którym prowadzi jego dusza, nie zwracając uwagi na to, co jest przewidziane. Wolność to jest równość wśród równych i wolność wśród wolnych.
Wolność to nie tylko możliwość robienia tego, co się chce, ale przede wszystkim to świadomość, że jesteś panem swojego życia, kierujesz swoim losem i jesteś odpowiedzialny za swoje czyny.
Wolność nie jest dana raz na zawsze. Trzeba o nią walczyć każdego dnia. Kto przestaje walczyć, ten ją traci.
Najważniejszą wartością wolności nie jest maksymalizacja wyboru, ale bycie w stanie decydować, który wybór służy naszym prawdziwym ludzkim celom. Wolność nie polega na wyborze, ale na samym wyborze.
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
Choć wszystkie więzy pękały, zawsze była dla niego wolność – tą słodką, cuchnącą moczem wolność początku, która zdaje się obiecywać wszystko. To jest dopiero wolność! Choćby stawić czoła całemu światu, nie bacząc na żadne konsekwencje... Jednak ta wolność jest jedynie iluzją.
Wolność to prawo do powiedzenia ludziom, czego nie chcą słyszeć. To jest straszna odpowiedzialność, której większość ludzi unika.
Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?
Nie jestem na tyle mądry, aby wiedzieć jakie będą skutki każdego mojego zadania, ale jestem na tyle wolny, żeby wykonać każde zadanie, które tylko chcę.
