Wolność jest najcenniejszym darem, jaki możemy otrzymać lub dać innym. Bez wolności nie ma żadnej innej wartości, nie ma życia, nie ma celu.
Wolność nie jest niczym, co można dać; wolności nie da się przekazać od ręki do ręki. Każdy musi sam dla siebie zdobyć wolność. Cóż za dziwne jest to, że nie możemy dać innym wolności, a jednak możemy zabrać im wolność.
Wolność nie jest niczym więcej, niż szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, powszechnie rozumiana jako równość w ubóstwie, jest jedynie słusznym obciążeniem, niczym więcej.
Człowiek, który nie ma innego celu, niż sam cel swojego życia, nie ma potrzeby robić nic przeciwko swojej woli. Należy go zostawić w spokoju, nawet jeśli mógłby żyć lepiej, robiąc inaczej.
Wolność to nie tylko prawo do wymierzania sprawiedliwości i wykonywania swojej woli, ale przede wszystkim mądrość, zdolność do zrozumienia innych i umiejętność przewidywania konsekwencji swoich działań.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce. Wolność polega na możliwości nie robienia tego, czego nie chce się robić.
Nie mogę żyć bez wolności, wolność jest powietrzem, które oddycham. Darenie wolności to jak pozbawienie mnie życia.
Wolność nie jest jeszcze miłością, ale miłość jest już zaledwie krok od wolności. Jak nieżyjący jest bliski nieśmiertelności, tak jest bliski wolności miłości.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolność by robić błędy.
