Pesymista: optymista z praktyką życiową.

 Przyszedłeś za późno. Twoje dzieciństwo skończyło się.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Zajrzałem kolejno we wszystkie ciemne zakamarki własnego życia, żeby sprawdzić, czy nic się tam nie czai. Ale nie. Inna rzecz, że niczego się nie spodziewałem.

 Nie masz numerka w systemie - nie ma cię na świecie...

 Możesz nie widzieć światełka w tunelu,
ale to nie znaczy, że go tam nie ma.

 A poza tym kim jesteś, żeby być sędzią i sądzić (...).

 Obcuje się przecież z wielkim duchem świata nie przez mądrość, lecz przez zupełne zrozumienie ulotności i nieważkości życia.

 Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.

 Kto raz opuści granice swojego świata, nie powinien liczyć na to, że będzie on na niego czekał.

 To na pustkowiu ujawnia się głód religii.