Kto żyje nadzieją, umrze głodny.

 Człowiek, który żył po to, aby zjeść i spać, serio nie przeżył, a tylko vegetował. Życie to o wiele więcej – to powagi, ważne wybory, to łzy, ale przede wszystkim to uśmiech, uczucie wiecznej radości, które mamy głęboko w sercu.

 Z czasem samotność głęboko wnika w ciebie i już nie chce stamtąd odejść.

 Życie człowieka nigdy nie jest dla niego zwyczajne – odparł Bajarz. – A jeśli tak twierdzi, jest to historia z rodzaju tych, których nigdy nie opowiadam.

 Ludzie którym ze sobą nie po drodze często się mijają.

 Potrzeba żeglować, nie potrzeba żyć!

 Długie życie jest lepsze niż pośmiertna sława.

 Nikt nie ponosi odpowiedzialności za swoje myśli.

 Wiem, że nawet tego nie wiem iż nic nie wiem.

 Przeprowadzenie własnej woli do końca to wolność.

 (...) jakby codzienna znajomość zwalniała nas z uważności na szczegóły.