W życia wędrówce, na połowie ...

 Złoty pastorał - drewniany biskup! Drewniany pastorał - złoty biskup!

 Najtrudniejszy jest koniec miesiąca. Zwłaszcza trzydzieści ostatnich dni.

 Ktoś miłowany tu przyjdzie - dobre obejmą nas ręceI będą nasze uśmiechy srebrnym błękitem dziecięce.(...)Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukażeDawno zgubione radości, imiona nasze i twarze.

 Temperamentem bliska była szaleństwa; jej temperament niektórzy brali za szaleństwo.

 Kto chce realizować swoje marzenia, musi się obudzić.

 Sypał nam się już wąs, a wraz z nim rosło przeświadczenie, że życie jest niezmiernie trudne.

 Przez chwilę tego nie czułem, a potem poczułem.

 (...) cholerny realizm życiowy. Odziera nas ze złudzeń.

 W trawach leżysz między niebem a ziemią.

 Fakt, że się czegoś bardzo pragnie, nie oznacza, że można to osiągnąć.