W życia wędrówce, na połowie ...

 Nie ma nic złego w tym, by
oczekiwać najlepszego, o ile
jesteś przygotowany na najgorsze.

 Czy może być coś równie wspaniałego jak symfonia natury?

 Życie jest jak rzeka, nieustannie płynie, zmieniając kierunek, to spokojnie, to gwałtownie. Musimy pływać z prądem, nie przeciw niemu, i przede wszystkim pamiętać, że każda rzeka ma swój początek i koniec.

 Odpowiednie odżywianie przypomina dobre, tanie ubezpieczenie zdrowotne.

 Gdy widzę niektóre opisy moich znajomych na Facebooku, to żałuję, że nie ma opcji “Ja pier*olę”.

 Życie to nieustanna strata ciepła.

 U mnie raczej w porządku. Tylko czasami, tak znienacka poleci kilka łez po policzku. Tłumaczę sobie, że to przez wiatr. Ale nie mogę dopuścić do siebie myśli, że ten wiatr nazywa się rozczarowanie.

 To istny cud - dziecko, nasze własne, lecz zarazem dziwnie obce.

 W każdym człowieku ukrywa się istota ludzka, która prędzej czy później wyjdzie na jaw.

 Gdy nie ma gdzie zawrócić, trzeba iść na przód.