W życia wędrówce, na połowie ...
W życia wędrówce, na połowie czasu.
Starzec jest człowiekiem, który już zjadł kolację i patrzy jak inni ją jedzą.
Jak bardzo trzeba być mądrym, by zawsze być dobrym!
Zanim prawda włoży buty, kłamstwo obiegnie ziemię.
To nie jest libacja, Janusz. To jest integracja.
Nie wygrasz. Logika nie ma żadnej mocy, kiedy jej terytorium naruszyli poganie.
Żegnaj świecie, żegnaj przytomności, żegnaj światło, żegnaj śmierci, witaj eterze.
Bądźcie uważnymi widzami tam, gdzie nie możecie być aktorami.
Kto niszcząc siebie goni na ustroń i zbutwiałe serce zanosi do popiołów, temu, na pewno, na końcu nie przyszła godzina, lecz kres życia i samotności.
Trzeba nauczyć się odpuszczać miłość, której nie ma, przyjaźnie, które nie służą, i ludzi, których nie ma obok, gdy najbardziej tego potrzebujemy. I pamiętać o tym, by nie zmuszać nikogo do niczego. Wymuszone rzeczy nie są nic warte.
O, styl - narzędzie tyrani! Przekleństwo!