Większość ludzi żyje w ruinach ...
Większość ludzi żyje w ruinach swych przyzwyczajeń.
Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.
Nikt z nas nie opuści tego świata żywy, więc, proszę, przestań się obciążać zbyt wieloma myślami i zakazami. Jedz pyszne jedzenie. Biegaj w słońcu. Skacz do morza. Mów prawdę, która kryje się w twoim sercu. Pozwól sobie być głupi. Bądź przyjacielski. Bądź zabawny. Nie ma czasu na nic innego!
Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyna, życie jest ofiara śmierci, śmierć celem życia.
Bo dobry człowiek w mętnych zdarzeń tłumiePrawdziwą ścieżkę zawsze znaleźć umie.
Kiedy zrozumiesz, że chodzi o całe twoje życie, zrozumiesz, że nie ma czegoś takiego jak 'za wcześnie' ani 'za późno'. Jest tylko teraz i to, co zrobisz z nim.
Jestem aniołem, ale kiedy ktoś mi podcina skrzydła lecę dalej na miotle.
W życiu najczęstsze są dwie sytuacje:
albo coś spieprzyłeś, albo ktoś kazał ci spieprzać.
Stabilizacja motylka to szpilka.
Pierwsza zasada życia. Rób rzeczy, których się boisz.
Ten, kto jest rozumny, subtelny, wyniosły i głęboki musi przemawiać rozumnie i subtelnie i głęboko, a kto jest wyrafinowany musi przemawiać w sposób wyrafinowany – gdyż wyższość istnieje i istnieje ona nie po to ażeby się zniżać.