Większość ludzi żyje w ruinach ...
Większość ludzi żyje w ruinach swych przyzwyczajeń.
Prawdziwym przywódcom nie potrzeba kwiecistych tytułów.
Miło jest uspokoić duchy przeszłości i próbować się z nimi zaprzyjaźnić. To odbiera im moc.
Życie jest szpitalem,w którym każdy pacjentjest opanowany chęcią zmiany swego łóżka.
Co to jest szczęście? Innych uczynić szczęśliwymi. Co to jest radość? Innym sprawić radość.
Bez wielkiej cnoty cierpliwości nic nie dojrzewa, co ludzkie.
Życie to jest coś znacznie mocniejszego i znacznie trudniejszego, coś o wiele bardziej mylącego, niż żadna filozofia. Nikt nie może wiedzieć, co to jest życie, dopóki go nie przeżyje.
Niezadowolenie jest bardziej popularnym tematem rozmów niż zadowolenie.
Krótko żyjemy, niewiele widzimy, niewiele wiemy, więc przynajmniej snujmy marzenia.
W życiu można się śmiać i płakać. Wygrywać i przegrywać. Pamiętać i zapominać. Upadać i wstawać... Ale najpiękniejsze jest to, że życie daje nam szansę, by zaczynać wszystko od początku.
Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.