Błądzi człowiek, póki dąży.

 Umieć żyć to: żyć lekko bez lekkomyślności, być wesołym bez swawoli, mieć odwagę bez brawury, zaufanie i radosną rezygnację.

 Dość się weseli serce, gdy daje i sobą się dzieli.

 Nawet nicość jest cząstką Czegoś.

 Każda śmierć staje się ofiarą, aby ożyli inni powołani do życia i do trudu w czasie, który Bóg im naznaczył.

 Źródłem naszego poczucia wolności jest nasza niewiedza o przyczynach zdarzeń.

 Głupota ma swoje prawa, ma jednak również swoje granice.

 Lepiej jest unikać grzechu, niż uciekać od śmierci.

 Trzeba odróżniać. Dobro od zła. Prawdę od kłamstwa. Złudzenia od rzeczywistości. Miłość od atrapy. Syf od porządku. Pocałunek od przylizania. Deszcz od plucia. Twarz od mordy. (Kaja Kowalewska)

 Człowiek prawdziwie wielki tak jest wielki, że musi się ugiąć przechodząc przez bramę śmierci.

 Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.