Błądzi człowiek, póki dąży.
Błądzi człowiek, póki dąży.
No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?
Ból jest aniołem świętym: on przyczynił się więcej do wielkości ludzi, niż wszystkie radości świata.
Czasem tak mnie to wszystko męczy, że nawet nie mam siły źle się czuć.
Jesteś moją cudowną torturą.
Szczerość boli, ale przynajmniej wiesz na czym stoisz.
Nie ma kluczy do szczęścia. Drzwi do niego zawsze są otwarte. Ludzie tak często patrzą na drzwi, że nie widzą, że są otwarte, ale tylko te otwarte drzwi prowadzą do ścieżki szczęścia.
Nie ma absolutnie niczego, co mogłoby zastąpić dobrego człowieka.
Człowiek może żyć jak zwycięzca, lecz musi umrzeć jako człowiek.
Im bardziej niezrozumiałe zło, tym zacieklej i brutalnie się z nim walczy.
Nic nie jest tak trudne, jak po prostu żyć.