Błądzi człowiek, póki dąży.

 Jeśli chcesz poznać teren, najpierw zapoznaj się z mapą.

 Klnę, bo boli. Płaczę, bo nie daję już sobie rady.

 (…) człowiekowi bez honoru nie może pęknąć serce.

 Droga którą dążysz nie jest drogą wieczną...

 Życie to nieustanna strata ciepła.

 Skoro już musi być sam, to uczyni z samotności swoją tarczę.

 Tylko Duch, jeśli tchnie na glinę może stworzyć człowieka.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Historia to uzgodniony zestaw kłamstw.

 Kiedy ktoś na okrągło Cię rani, pomyśl o nim jak o papierze ściernym. Może Cię podrapać i lekko zranić, ale w końcu Ty będziesz obrobiony i wypolerowany, a on stanie się bezużyteczny.