Błądzi człowiek, póki dąży.

 To nasze blizny czynią
nas tym, kim jesteśmy.

 Nie ze mną, Wills. Nie pozwolę Ci upaść.

 Zawsze głęboko żałujemy tych rzeczy, których nigdy nie zrobiliśmy.

 Pozwól ludziom gadać, szemrać i krytykować. To, co mówią lub myślą, nie ma z tobą nic wspólnego. Zachowaj dystans. Masz prawo być sobą bez względu na sytuację. Życie stopniowo uczy, od kogo powinniśmy trzymać się z daleka.

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.

 Życie niepoddane analizie jest być może nic niewarte, ale życie ciągle analizowane jest z pewnością piekłem.

 Są ludzie, z którymi od pierwszej chwili znajdujesz wspólny język. A potem bez względu na upływ czasu, dzielące was kilometry albo dni milczenia wystarczy, jedno spojrzenie i znów rozumiecie się bez słów.

 Nawet gdy nie było go przy mnie,rozświetlał mrok.

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 Nikt nie jest nieszczęśliwy bez własnej winy.