Obyście tylko potrafili położyć kwiatypomiędzy ...
Obyście tylko potrafili położyć kwiatypomiędzy smutnymi liśćmi życia!
Trzeba długo bić głową w ścianę aby się rozstąpiła na rozkwitający ogród.
W życiu musi być dobrze i niedobrze.
Bo jak jest tylko dobrze, to jest niedobrze.
Zazdrość widać równie wyraźnie jak zaćmienie słońca.
Abyście tylko potrafili położyć kwiaty pomiędzy smutnymi liśćmi życia!
Żyje się zdrowo nie dlatego, że się umie na wiele rzeczy zapomnieć, lecz dlatego, że na wiele rzeczy umie się zważać. Nadzieje tylko przekładają chorobę, w której ciało splątane tym, co duchowe, nie może się rozwinąć.
To dobrze, kiedy człowiek jest wrażliwy, ale wyobrażam sobie, że żyje się wtedy ciężko.
Czuł się sobą i innym być nie chciał. Pragnął teraz tylko stać się lepszym niż dotychczas.
Łatwiej prosić
o wybaczenie niż o pozwolenie.
Napiszmy własną bajkę. Własną historię. Jedyną, wyjątkową. Inną niż wszystkie
Mądrymi czyni ludzi wiedza, która zamieszkała w ich sercach.