Cóż za smutna epoka, w ...
Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom, niż zniszczyć przesąd.
To moja obsesja. (...) A człowiek powinien płacić za swoje obsesje.
Co to za dziwny
dźwięk? to tylko moje życie.
Przemyka obok ze świstem.
Zawsze najważniejszym miejscem
jest to, w którym jesteśmy teraz.
Dziwne, jak wszyscy ukrywamy, że jednym z głównych motorów naszego życia są pieniądze.
Bywa, iż nauczyciele zapominają, że życie to nie lekcja w klasie.
Kiedy się dzieli poduszkę, dzieli się też tajemnice.
"Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.
Nie lękajcie się tych, którzy sprzedają ciało, lecz nie mają mocy kupić duszy.
Dzieło sztuki, które jest po to, by je popsuć? Tak jak moje życie, jak sądzę.
Nie planuj tego, co ma być za pięć lat. Życie jest nieprzewidywalne, może się potoczyć zupełnie inaczej niż oczekujesz. Najpierw zacznij od 5 miesięcy, czy pół roku, aby mieć do czego dążyć. I nie martw się na zapas, co będzie za parę lat. Obiecam ci jedno, poradzisz sobie, tak jak robiłaś do do tej pory. (Skydelan)