Cóż za smutna epoka, w ...
Cóż za smutna epoka, w której łatwiej jest rozbić atom, niż zniszczyć przesąd.
Naprawdę żaden z nas nie ma nic do stracenia. Dzięki temu łatwiej przegrać.
ŻycieBo to właśnie jest piekło – ciągłe powtarzanie.
ŻycieCo u mnie? Jak zwykle, coś się sypie, koś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi. Ja zostaję.
ŻycieNadzieję od ułudy dzieli cienka linia.
ŻycieZmęczonych, biednych ludzi nie stać na serdeczność.
ŻycieTylko nogami fikać i zęby szczerzyć? A książki to nie łaska?
ŻycieGdybyśmy nie mieli wad, nie odczuwalibyśmy takiej radości z zauważenia ich u innych.
ŻycieDostajemy to, na co zasłużyliśmy, a nie zawsze trafia się nam to, co najlepsze.
ŻycieJak świat długi i szeroki, honor bardzo staniał, bo niechodliwy dzisiaj to towar.
ŻycieTo nie imię decyduje o tym, kim jesteś...
Życie