Cóż za smutna epoka, w ...

 Podkreślała, że fotografia jest ze swej istoty dosłowna, literalna i faktualna.

 Kiedy człowiek staje po stronie sprawiedliwości,zaczyna być bardzo samotny.

 Bo życie jest trudne. Ale staję się łatwiejsze,
gdy wokół są osoby, którym na tobie zależy.

 Nie wiedziałam tylko, jak przeżyć następną godzinę, następny dzień i miesiąc.

 Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.

 Życie samo jest krótkie, lecz przez cierpienia staje się dłuższe.

 Życie to tęsknota za czymś, co trudno nazwać.

 Są tacy, co potrafią, a są tacy, co nie potrafią. I tym cała rzecz.

 Jego głos daje poczucie bezpieczeństwa wreszcie czuje się zakotwiczona w teraźniejszości.

 Fałsz nigdy nie zamieni się w prawdę, nawet jeśli go powtórzysz milion razy.