Trzeba być szalonym, by nie ...

 Dawno temu wiedziałem na pewno, co jest słuszne, a co nie.

 Żyjemy nie tak, jak chcemy, lecz tak, jak potrafimy.

 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy.

 Nieprawdą jest, że
czas leczy wszelkie rany.
Nie leczy - rozdrapuje.

 Nie istnieje tu niedelikatność, nie istnieją nagłe pocałunki.

 Człowiek zawsze może wstąpić na lepszą drogę - póki żyje.

 Celem życia człowieka jest wędrówka do Boga.

 Nic, co ma wartość, nie przychodzi bez walki.

 Życie jest interesujące, ale niedoskonałe.

 Nie trzeba wcale dla sukcesu rezygnować z życia. Można mieś jedno i drugie.