Życiem człowieka roztropnego kierują prawdopodobieństwa.
Życiem człowieka roztropnego kierują prawdopodobieństwa.
Nieważne, co mówimy o życiu, ale co robimy z nim, co realizujemy, jakie wartości wybieramy. Zawsze to my jesteśmy odpowiedzialni. O swoje decyzje pytajmy siebie, a nie autorów książek.
Często śpiewamy dzieciom kołysanki, aby samemu szybciej zasnąć.
Nie rozumiem, co to znaczy, 'Nie mam czasu'. Nie są dni krótsze niż kiedyś, nie mniej godzin, minut i sekund. To tylko ludzie stali się bardziej leniwi i mają mniej chęci do wykorzystania tego czasu, który mają.
Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego, co ktoś sobie zażyczy.
Ludzie rzadko zdają sobie
sprawę, że kiedy ich usta kłamią,
ich oczy cały czas mówią prawdę.
Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.
Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.
"Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.
Mam prawo popełniać błędy i mam prawo ich później żałować lub nie żałować. Nikt nie ma jednak prawa mnie za to oceniać, a tym bardziej krytykować.
Istnieją dwa rodzaje nienawiści:
jedna daje siłę, druga ją odbiera.