Życiem człowieka roztropnego kierują prawdopodobieństwa.

 Stres oblany czekoladą byłby łatwiejszy do zniesienia.

 Człowiek zrodził się wolny, a wszędzie jest w kajdanach.

 Cóż to za diabelska zabawa: życie!

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei, ale też się do niej zbytnio
nie przywiązywać. Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.

 Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.

 Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.

 Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.

 Najważniejsze rzeczy niekiedy odkrywa się długo i powoli, ale są tego warte.

 Wieczna przemiana,która się w nas dokonywa,to jest życie.