Dramat zaczyna się wtedy, kiedy ...
Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.
Udostępnij:
Inspiracje:
Jego liryzm jest liryzmem plastikowej gerbery.
Nie jestem pesymistą, kocham ten okropny świat.
Sprawiedliwość lubi zwycięzców, choć słabszych też czasem próbuje pocieszyć.
Każdemu wydaje się, że jest wyjątkowy, a wszyscy dookoła pospolici.
Człowiek podleje na starość.
Trząsł się i był spocony jak Szwed na wakacjach w Tunezji.
Choć przyszłość zawsze pozostaje niepewna, żyjemy w nieustannym przekonaniu, że jutro przyjdzie. I to jest mocna idea, żyć z wiarą, że nawet po burzy pojawi się tęcza. Właśnie to czyni nas ludźmi.
Nie tyle powinniśmy doceniać to, co zdobyliśmy, lecz to, czego doznaliśmy. Nie tyle to, cokolwiek posiadamy, lecz to, co mamy już za sobą, to, co przeżyliśmy. To ludzie są czymś jedynym i właściwym dla tego samego bycia, które jest też czasem; nie jest rzeczą, niematerialnym przedmiotem, lecz właśnie życiem i doświadczeniem.
Fakty są lepsze od marzeń.
Pamięć to sztuczki i dziwność.