Nadzieja jest wiatykiem ludzkiego życia.

 Tak pracować, jakby się miało żyć wiecznie.Tak żyć, jakby trzeba było jutro umierać.

 Bo nauka jest prawdziwym zagrożeniem dla przyszłości ludzkich istot.

 Wiara w ludzi, których kochamy, zawsze pomaga.

 Przyjrzyj się temu, co dziś nazywasz problemem, katastrofą albo kryzysem, i zadaj sobie następujące pytanie: Czy za pięć lat będzie to miało jakieś znaczenie? Odpowiedź najczęściej brzmi: „nie”. […] Zbyt często zadręczamy się błahostkami.

 Lepiej odejść niż patrzeć, jak wszystko wali się w błoto.

 Mleko się psuje, kwiaty przekwitają, ludzie umierają, życie trwa.

 Przecież czar przeszłości tkwi w tym, że już minęła i nigdy nie wróci.

 Dramat zaczyna się wtedy, kiedy nie ma się już gdzie iść.

 Wczoraj było do dupy, dzisiaj jest do dupy, jutro pewnie też będzie do dupy. Czyżby upragniona stabilizacja?

 To smutne, że głupcy są tacy pewni siebie, a ludzie rozsądni tacy pełni wątpliwości.