Tego imię za życia wypisane ...
Tego imię za życia wypisane jest w niebie,komu chlebem powszednim jest ofiara z siebie.
Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.
Nie pytaj, nawet mnie, co to jest samotność, bo nikt tego tak naprawdę nie wie.
Życie to nie jest posiadanie dobrej ręki, ale dobrze grać słabą.
Nie można kochać wszystkich.
Czasem trudno utrzymać w ryzach strumień życia.
I co znów tego życia? Naparsteczek ledwo.
Tylko ludzi trudno byłoby mi oddać.
Wybaczanie jest trudną sztuką.
Życie nie uczyni z nas kogoś,jeśli my sami nie uczynimy coś z naszym życiem.
Czas jest poza nami i przed nami, przy nas go nie ma.