Błogosławieni ci, co nic nie ...
Błogosławieni ci, co nic nie mają do powiedzenia i trzymają język za zębami.
Smutek i żal pozwalają ludziom zachować człowieczeństwo i pamięć o tych których stracili.
Lepiej pisać niż czytać. Lepiej poetyzować niż pisać. Lepiej żyć niż poetyzować.
Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.
Jeśli na mnie plujesz, pada deszcz.
Rozkład aktywnych sił w społeczeństwie wyklucza rewolucję.
Każdy może stać się młodym, ale musi się w tym przez bardzo wiele lat zaprawiać.
Świata nie naprawisz, możesz tylko naprawić siebie.(...) A co robią inni? Niech cię to nie obchodzi. Rozliczaj zawsze tylko siebie.
Życie to jest coś! (...) Życie trzeba gonić i łapać za chwost.
Mamy tylko jedno życie. Po co je marnować na rozpamiętywanie przeszłości?
Opowieści o bohaterach nieodmiennie oczarowują tych, którzy w nie wierzą.