Do majątku dochodzą odważni.

 Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.

 Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.

 Czułam się naga emocjonalnie.

 Tkwił we mnie jakiś zarodek perfidnych i pochopnych gestów, które wykonywałam pomimo poskromionych już, ładnie ułożonych loków.

 Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.

 Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, taniec na linie, surfowanie na grzbietach okoliczności.

 Nadzieja jest dobrym śniadaniem, lecz kiepską wieczerzą.

 Nie trać nigdy cierpliwości - to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi.

 Pieniądz i informacja dają człowiekowi pozycję.

 Królowie i trupy zawsze wymagają obsługi, jak mówi stare porzekadło.