Idziesz przez świat i światu ...
Idziesz przez świat i światu dajesz kształt przez twoje czyny.Spójrz w świat, we świata kształt, a ujrzysz twoje winy.
Otium sine litteris mors estet hominis vivi sepulturażycie bez zajęć naukowych i literackichjest śmiercią i grobem żywego człowieka.
(...) nie na wszystko można znaleźć
wytłumaczenie. Niektóre rzeczy zdarzają
się i już, trzeba je zaakceptować, czasem
jako przekleństwo, a czasem jako dar.
Poezja, podobnie jak życie, jest sama dla siebie usprawiedliwieniem.
Życie to nie jest wcale coś drzewiastego, z korzeniami w ziemi, tylko coś płynącego, fala po fali, a między falami chwile pokoju. Jest tylko teraz, tylko „teraz” jest życiem, tylko teraz ma wartość i jest ważne, bo tylko „teraz” możemy coś zrobić, a nie „wtedy”, gdy byliśmy młodzi, lub „kiedyś”, gdy będziemy starzy, bo „wtedy” i „kiedyś” to są tylko sny.
Zaniedbasz, to stracisz.
Czy można kogoś porzucić i jednocześnie z nim być?
Możesz siedzieć i płakać,
albo wstać i powiedzieć sobie,
że dasz radę i zacząć działać!
Nawet nie pytaj, jak zginął bo i tak ci nie powiem.
W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słychać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale to robisz.
Ostatecznym celem człowieka jest dojść do tego, żeby nigdy nie odczuwać strachu