Obowiązek, chociaż trudny i męczący, ...

 Dużo ludzi mnie nie lubi bo nie mówię tego co powinnam, lecz mówię to co myślę.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Są takie chwile,
kiedy nawet dziecko wie,
że lepiej powstrzymać się
od płaczu.

 Myślałem wówczas, że moja pieśń dopiero się zaczyna, a ona dobiegała już końca.

 Alkoholicy wznoszą wokół siebie mury obronne, tak jak Holendrzy tamy.

 Do walki ruszasz tylko ty.

 Pośpiesznie obalane mury mogą przygnieść tych, których się kocha.

 Nikt nie jest w wolny od mówienia bredni, źle jest jedynie mówić je z wysiłkiem.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Życie to nie teatr, żeby odgrywać role. Ani dom wariatów, żeby wypisywać na murach nasze niespełnione marzenia. Życie to przede wszystkim obowiązek, by go przeżyć tak, aby inni, patrząc na nas, zyskali odwagę.