Obowiązek, chociaż trudny i męczący, ...

 A potem wpadło mi do głowy, że mogłabym spędzić resztę lata, pisząc powieść.

 Mówią mi: Ty nie masz problemów, Ty
niczym się nie martwisz. Masz wszystko
co chcesz, zawsze chodzisz uśmiechnięty.
Tak wiem umiem dobrze grać...

 Nie czas na to (…). Tej wiosny nie czas na radość.

 Tylko nasze własne oczy zapłaczą nad nami.

 Jest przemyślność, a jednak budzi wstręt, i bywa głupi, który źle na mądrości wychodzi.

 Są takie chwile,
kiedy nawet dziecko wie,
że lepiej powstrzymać się
od płaczu.

 Zapadał już zmrok, więc dowódca pułku wręczył mi amerykańską latarkę.

 Zabezpieczcie go, jak umiecie.

 Wiem, pewnie gubię się gdzieś po drodze.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.