Bywa, iż nauczyciele zapominają, że życie to nie lekcja w ...

 Wspomnienia są jak światła i barwy - podświetlają i retuszują przykrości naszego życia.

 Życie z dnia na dzień może wydawać się fajne i romantyczne, kiedy ma się dwadzieścia lat, ale w wieku dwudziestu pięciu staje się nudne, trzydziestu przygnębiające, a czterdziestu wręcz groteskowe.

 Paradoks to przywilej filozofów.

 Nadzieja jest drugą duszą nieszczęśliwca.

 Lecz czymże była śmierć, jak nie przejściem do nowego życia, odwróceniem kartki.

 I alejką między "wszystko" i "nic" ruszył przed siebie.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Żeby iść w przyszłość,najpierw trzeba uszanować przeszłość.

 To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ubierali.

 Żyj w ukryciu!