Nie zapomnij nigdy sensu twego życia.

 Życie jest jak umiejętne wyrwanie zęba.Cały czas myślisz, że to najważniejszedopiero przyjdzie, gdy nagle spostrzeżesz,że już po wszystkim.

 Życie nauczyło mnie nie tracić nadziei,
ale też się do niej zbytnio nie przywiązywać.
Jest okrutna i próżna, wolna od skrupułów.

 Nie pogardzaj sytuacją w jakiej się znalazłeś, ponieważ właśnie w niej musisz działać, cierpieć i zwyciężać.

 A ludzie rzekną, że nieba szaleją,A nieba rzekną: że przyszedł dzień Wiary.

 Pasmo nieszczęść nie może ciągnąć się bez przerwy.

 Daję słowo,zatem ja już przeszło czterdzieści lat mówię prozą,nie mając o tym żywnego pojęcia!

 Jak wojna, to na wszystkich frontach, jak pokój, to w suterenie.

 Nasze sny często przemawiają do nas za pomocą symboli.

 "Czuję, że konam, choć z ran krew nie broczy.
Czemu ciągle oddycham, chociaż świat się dla mnie skończył?
Nie da mi ukojenia promyk słońca tego dnia.
Nie da mi ukojenia światło księżyca tej nocy."

 Jak strumienie i rośliny, dusze także potrzebują deszczu, ale deszczu innego rodzaju: nadziei, wiary, sensu istnienia. Gdy tego brak, wszystko w duszy umiera, choć ciało nadal funkcjonuje.
Można wtedy powiedzieć:
„W tym ciele żył kiedyś człowiek”.