Nie ma na tym świecie takiego kłopotu, którego nie dałoby ...

 -Owszem, ale gdybyśmy wszyscy zginęli, ktoś powinien wiedzieć, co robiliśmy. Mogę pogodzić się z tym, że mnie zabiją, ale nie chcę, by ślad po mnie zaginął.

 Jak coś umiera, trzeba to dobić, zamiast przedłużać agonię!

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić.

 Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.

 Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.

 Żywot chwali się po śmierci, jak dzień po zachodzie słońca.

 W czarnej nocy duszy jest zawsze trzecia nad ranem.

 Nieważne, co mówimy o życiu, ale co robimy z nim, co realizujemy, jakie wartości wybieramy. Zawsze to my jesteśmy odpowiedzialni. O swoje decyzje pytajmy siebie, a nie autorów książek.

 Gdybyś tylko wykazał nieco wiary.