Dopóki żyjemy, potrafimy znaleźć winnych każdej niedogodności naszego losu.

 Każda epoka ma swe własne cele i
zapomina o wczorajszych snach.

 Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.

 Lepiej umrzeć stojąc niż żyć na kolanach.

 Aby być niewierzącym, można być także powierzchownym i wierzyć płytkim hasłom. Aby być wierzącym, trzeba myśleć.

 Gdy widzę, przestaję słyszeć, gdy słyszę, nie widzę.

 Nawet stojąc w miejscu,
można zabłądzić.

 O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.

 Być może czasami najlepiej jest być niewidomym, wtedy widzi się rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, a nie pozwala się oślepić ich wyglądowi.

 Dom wypełnił się grozą, która żeby mieć więcej miejsca, rozsadzała ściany.

 Wybieraj wojny. Angażuj się tylko w te, które możesz wygrać.