W życia wędrówce, na połowie czasu.

 Wyprawiała się w przeszłość, żeby
ogrzać się w cieple wspomnień.

 Każdy był jak figura w kartach - z jednej strony do góry nogami.

 Każde rozwiązanie rodzi nowe problemy.

 Gdzie wchodzi szczęście, tam zawiść rozpoczyna oblężenie i walczy z nim; a gdzie odchodzi, zostawia boleść i żal.

 Godzina umarłych, tak to nazywali. Tuż przed świtem. Wtedy umierają ludzie.

 Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... a czasem nawet nie chce pamiętać o jego istnieniu.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Za późno było się cofać - świat istnieje tylko dzięki temu, że zawsze za późno się cofać.

 Zwyciężajcie nienawiść miłością, nieprawdę – prawdą, przemoc – cierpieniem.