Powiadają, że wiara nadaje kształt rzeczywistości.

 Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.

 Porzućcie wszelką nadzieję wy, którzy tu wstępujecie.

 Któż nie chciałby stać się przez szczęście głupszy, zamiast być mądrzejszy przez szkodę.

 Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.

 Kocham życie, przyjacielu, i nawet wtedy, kiedy zraniło mnie tak bardzo, że przez krótką chwilę zapragnęłam umrzeć, nawet wtedy nie popełniłam zdrady.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Gdy prosi cię nieprzyjaciel, spełń jego prośbę, ale strzeż się go potem podwójnie.

 Ludzie są nieszczęśliwi, kiedy żyją tylko dla siebie.

 Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.

 Lękliwego śmierć bardziej goni.