Powiadają, że wiara nadaje kształt rzeczywistości.

 Odjechać to trochę umrzeć.

 A potem wpadło mi do głowy, że mogłabym spędzić resztę lata, pisząc powieść.

 Człowiek musi wybierać i nie wolno mu się godzić na swój los.

 Błogosławieni, którzy potrafią
śmiać się z własnej głupoty,albowiem będą mieć ubaw do końca.

 W podróży do obranego celu szczególnie ważne jest baczne obserwowanie drogi.

 Nie wiedziałam tylko, jak przeżyć następną godzinę, następny dzień i miesiąc.

 (...) niech wasza poezja wyczaruje sąd ostateczny, albo zbawienie.

 Coś co może się przydać w przyszłości, nie uratuje, niestety, teraźniejszości.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 W życiu można liczyć tylko na siebie.A i tego nie radzę.