Zawsze uderzał mnie pociąg intelektualistek do ciemnych typów, brutali i ...

 Jeśli ktoś zbyt długo żyje w miejscu doskonałym, zaczyna się nudzić.

 Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.

 U mnie raczej w porządku. Tylko czasami, tak znienacka poleci kilka łez po policzku. Tłumaczę sobie, że to przez wiatr. Ale nie mogę dopuścić do siebie myśli, że ten wiatr nazywa się rozczarowanie.

 Jestem życiem. Ja i życie to jedno. Jak więc mogę stracić życie? Jak mogę stracić coś, czym Jestem? To niemożliwe.

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Cóż bowiem cenniejszego nad życie? To jedyne, co do nas należy.

 Spędziłem życie na adorowaniu śmierci.

 Ona właśnie taka była, ogrzewała wszystko naokoło siebie, a sama się wypalała. (Marek Soból)

 Przeciwności losu nie są przeszkodą
na drodze życia. Są częścią tej drogi.

 Albowiem w rozwoju psychicznym chodzi o pełnię osobowości, a nie o jej doskonałość.