
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.
Życie jest jak teatr, tylko nie mamy próby generalnej. Dlatego śpiewaj, radosnie tańcz, śmiej się i żyj pełną pęką każdą minutę swojego życia, zanim zasłona opadnie i spektakl się skończy bez bisu.
Starość bez jakiegoś ideału lub nałogu jest nie do zniesienia.
Wszystko jest walką, ale wierzę w przeznaczenie.
Przeciętności umysłu niemal wszędzie towarzyszy zadziwiająca podłość duszy.
Przeszłość nie ma wartości, jeśli teraźniejszość nie jest równie dobra jak ona.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.
Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.
Niech życie moje zwie się: wieczna zmienność
W wiecznej jedności na duszy cokole.
Życie jest jak kapusta: po jednym liściu dojdziesz do serca - i tam zazwyczaj gorycz.