
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
W tym co robimy zwykle mamy wolność wyboru.
Nie rezygnujmy z ambitnych dążeń, z ambitnych pomysłów. Nie wybierajmy wygody i przeciętności...
Zauważcie, co kilka butelek tequili może zrobić dla zbratania ludzi.
Całe nasze życie jest jak kamień rzucony w wodę. Nigdy nie wiemy, jakie kręgi zatoczymy naszym upadkiem, czyją
śmierć spowodujemy i kogo uzdrowimy.
Ile niepokoju wzniecimy dokoła siebie,
ile katarakt zdejmiemy ze ślepych rzek.
Co jest normalne? Normalny człowiek całe życie nie czyni tego, co chce czynić. Tak bardzo uwielbia obowiązek. Im bardziej udaje mu się nie być sobą, tym więcej zarabia. Osiągając sześćdziesiąt pięć lat człowiek normalny idzie na emeryturę. Teraz ma czas dla siebie, lecz siebie niestety zapomniał.
Potykam się o słowa i jestem zaskoczony, że opuszczają usta we właściwym porządku.
Całe szczęście i pomyślność naszego życia zależy od dobrego użytku, jaki zrobimy z naszych namiętności.
Przyzwyczajenie przezwycięża się przyzwyczajeniem.
Zanim ostatnie tchnienie opuści nasze wargi, umiejmy uczynić z tej jednej chwili zakończenie naszego życia.
Zadowolenie z życia to i tak więcej, niż większość ludzi jest w stanie osiągnąć.
Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz jechać do przodu.