Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.

 W życiu chodzi o to by być trochę niemożliwym.

 Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.

 [...] płomień jest analogowy, nijak go cofnąć kliknięciem myszy.

 (...) wybaczanie męskiej słabości to oznaka kobiecej siły.

 Czasem łatwiej przyznać nagrodę niż rację.

 Życie jest zbyt krótkie, by przejmować się tym, co pomyślą inni. Zamiast tego musimy czerpać z niego ile się da. Przygoda to życie, a życie to przygoda.

 Przecież czar przeszłości tkwi w tym, że już minęła i nigdy nie wróci.

 Życie to nie jest totalna pustka albo totalne wypełnienie, tylko ciągłe dążenie do równowagi pomiędzy poczuciem straty a zadowoleniem z spełnienia.

 Mam już taki charakter, że aby coś zrozumieć, muszę najpierw spróbować to zepsuć.

 Nie można wymazać ani zmienić historii. To byłoby równoznaczne z zabiciem samego siebie.