Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.
Niespodzianki sprawiają, że życie jest możliwe.
I tak, to jest dziwne uczucie, kiedy przestajesz żyć dla siebie. Ale wydaje mi się, że prawdziwe życie zaczyna się dopiero wtedy, kiedy zaczynamy żyć dla innych.
Nie ma przypadkowych spotkań i ludzie też nie stają na drodze naszego życia, ot tak. Każdy człowiek zostaje nam dany po coś, aby czymś nas ubogacić, dopełnić, coś pokazać czy uświadomić. Poprzez ludzi dostajemy od życia tysiące szans na to, aby stać się lepszym człowiekiem lub aby temu człowiekowi pokazać coś, czego on do tej pory nie dostrzegł.
Nie interesuje mnie jak zarabiasz na życie. Chcę wiedzieć, za czym tęsknisz i o czym ośmielasz się marzyć, wychodząc na spotkanie tęsknocie swego serca. Nie interesuje mnie, ile masz lat. Chcę wiedzieć, czy dla miłości, dla marzenia, dla przygody życia zaryzykujesz, że wezmą cię za głupca.
Czytaj, czytaj, przeczytaj ponownie, módl się, pracuj, a znajdziesz.
Wartość daru nie kryje się w jego cenie, lecz w życzliwości ofiarodawcy.
Żyć potrzeba, a nie umierać. Tym, co pragną umrzeć, trzeba powiedzieć: Nie jesteście jeszcze dość wiekowi, by umrzeć, bo jeszcze nie potraficie żyć.
Uwaga!
Przed obgadywaniem zapoznaj się z prawdziwą treścią plotki.
Cierpienie jest częścią dorastania. Dzięki niemu się uczymy.
Umieć żyć to najrzadziej spotykana umiejętnośćna świecie.