Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.

 Każdy ma się za inteligentnego, nawet ci ludzie, których uważam za głupich.

 A więc to znaczy, że nie żyje.
Co dziwne, kiedy wypowiadałem
te słowa, nie wydarzyło się nic.
Świat nie miał się wcale gorzej
niż zwykle. Pogrążony w tym samym,
odwiecznym śnie, niszczał sobie jak zawsze.

 Gospodarka to nie lokomotywa, gospodarka to mrowisko.

 Nie ma nic dziwniejszego i bardziej szalonego jak samo życie, a sztuka pisarska potrafi jedynie uchwycić
jego odbicie w zmętniałym,
matowym zwierciadle.

 Świętość to smutek.

 Poranek jakby oklapł i postanowił trwać kilka lat.

 Żaden interes nie może być dobry, jeśli traci się przez niego życie...

 Dobrych ludzi spotykały złe rzeczy, a tak być nie powinno.

 Prawdziwa wolność to wtedy, kiedy człowiek może decydować, jak chce żyć.

 Ta bomba między wami może zdmuchnąć was oboje z powierzchni ziemi.