Pierwszy krok wędrówki jest zawsze najdłuższy.

 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy.

 ...chciałabym, żeby ludzie potrafili rozmawiać o tym, co jest ważne.

 Nie da się przejść życia, by nikogo nie skrzywdzić.

 Ojczyzna stoi jedynie ofiarą i poświęceniem jej synów!

 Najczęściej ten, którego się szuka, mieszka tuż obok.

 Moje życie stało się pustynią.

 Nigdy niczego nie żałuj. Nigdy nie dyskutuj o stratach.

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Nie miejsce na smutek, kiedy rodzi się życie; pierzchnął lęk przed zagładą śmierci, nastaje radość z obietnicy niekończącego się życia.

 Serce ściska mi się z żalu na myśl,
że tak często coś tracimy, nim zdołamy zrozumieć, jaką ma wartość.