Świata nie da się ogarnąć, a życie to nieustanna improwizacja, ...

 Życie jest zbyt krótkie, by tracić czas na pustostan. Lepiej jest zrobić coś co ma znaczenie, nawet jeśli to nie zawsze przyniesie ci sukces.

 Nie znać historii to być zawsze dzieckiem.

 Jak serce jest otwarte, to można w nim czytać.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Bo z pracy rąk swoich będziesz pożywał,będziesz szczęśliwy i dobrze ci będzie.

 Tak to już jest z odległością: albo sprawia, że oddalasz się od kogoś, albo uświadamia ci, jak bardzo go potrzebujesz.

 Co cię obchodzi, co mówią obcy ludzie, jeśli sama czujesz się szczęśliwa ? To twoje życie. Tylko ty zapłacisz za swoje błędy i tylko ty zyskasz na swoich trafnych decyzjach. Pamiętaj o tym.

 Lepiej coś robić, niż siedzieć, czekać i myśleć o głupstwach.

 Nie każdy może mieć psa. Niektórzy zasługują tylko na stary odkurzacz...

 Pesymista: optymista z praktyką życiową.